Przewaga powietrza i ognia, brak wody i ziemi

W pozytywnej manifestacji jest to idealistyczna, pełna aspiracji, myśląca pozytywnie osoba, której intencje i motywy są nieskazitelne. Jej podejście do życia nie jest jednak nadto realistyczne i często o istnieniu ciemnej jego strony przekonują ją ciężkie doświadczenia i rozczarowania. Ludzie ci nierzadko ignorują potrzeby i uczucia, które mogłyby przynieść im więcej stabilności i wewnętrznej siły. Wielu z nich ciąży (na zasadzie kompensacji) ku badaniu nieświadomości, problemów emocjonalnych i kwestii zaspokajania wymagań życia fizycznego, co jest znaczącym krokiem na ich drodze do pełniejszego życia. Posiadają oni zdolność wprowadzania idei w czyn oraz osiągania perspektywy wobec znaczenia i implikacji swych działań. Niebezpieczeństwo tego układu polega na prawdopodobieństwie, iż podległa mu osoba żyje myślami i aspiracjami, a w konsekwencji zaniedbuje uczuciową głębię oraz potrzeby fizyczne, skąd mogłaby czerpać wewnętrzną silę.

Typ ten znany jest z ciętego humoru, optymistycznego podejścia do życia i nierzadko sporych zdolności werbalnych. Może to być niezwykle twórcza kombinacja,
w której idee, natchnienia i plany harmonizują ze zdolnością i popędem do ich urzeczywistniania. Jednakże z faktu, iż ludzie ci nie chodzą po ziemi i woleliby wznosić się wysoko ponad koniecznością borykania się z odpowiedzialnościami, potrzebami emocjonalnymi i wytrwałą pracą, wynika niekiedy trudność z praktycznym wprowadzeniem idei w życie. Ludzie ci mogą rozpraszać swą energię i podążać w tylu kierunkach naraz, że w końcu wypalają się i wyczerpują. Brak wewnętrznego osadzenia
i bogatej, zasilającej głębi utrudnia im doładowanie akumulatorów po przeżytych stresach dnia. Nieobecne są w nich odmładzające, uzdrawiające właściwości ziemi i wody, muszą więc mieć świadomość, że nie mogą bez ograniczeń wylewać energii bez jednoczesnego dostrojenia się do głębszych jej zasobów, jeśli pragną uniknąć stanu permanentnego wyczerpania.

Steven Arroyo „Astrologia i psychologia”